|    
                 12/01/2012
  
Il Sogno. Di Cosimo Ottaviano
  
                   
                  
L’atra notti…. ce m’aggiu sunnatu!: 
nu monucu picuezzu circantinu. 
Facci brutta, barba longa e scucculatu. 
Simbrava furastieru, ma parlava brindisinu.
  
Stava annu pisulu ‘mmasunatu, 
abbasci’alla marina, e di costi nu piattinu. 
Quarche sordu scia circandu, accom’era spasulatu, 
e di friddu sta muria ‘ddu pillicrinu.
  
Chianu chianu e crusitusu m’aggiu ‘nvicinatu. 
Na tonica strazzata cu na corda a cinturinu, 
na menza mantillina lu tinia ‘mbucciatu, 
 na crona a’ncanna e nu crucifissu ‘a ciondulinu.
  
“Ce paisi è quistu? Addo è c’aggiu ‘ccappatu? 
Strulicava, ‘ntrignulandu ‘dda vicinu. 
“A Brindisi stamu! Nottin’da ‘ddunatu?” 
 ‘Nciaggiu tittu a frunchiu, “No fari stu casinu”.
  
“Quandu ti vagnoni, m’aggiu’lluntanatu, 
stu puertu si ‘llimpiava, era nu sciardinu! 
Varchi, vapuretti e nu piroscafu ‘ttraccatu, 
accì ‘rrivava e accì partia, sempri stava chinu.
  
Li uèmmini a fiatari alla banchina, puru sobbrafiatu, 
a scaricari sàccuri ti favi e vutti cullu vinu, 
turisti a tirrupea ‘ntr’allu corsu e sobbr’allu ‘cchiancatu, 
lu trenu ca ‘rrivvava e di costi nu travinu.
  
Mo, ti quandu aggiu vinutu, tuttu aggiu uardatu! 
Li strati, la genti e quarche macazzinu. 
A’ngiru: camasci, ‘ndrusciuleni e nu babbioni scuscitatu. 
E alla marina? Nu campusantu, ‘nci manca lu becchinu!
  
A sti paroli, comu sia ca m’aggiu ‘ddiscitatu. 
Aggiu fuciutu a lampu ‘ntr’allu corsu e senza cuppulinu, 
cu va trovu abbasci’ a mari lu vecchiu ‘rrappulatu, 
e culli tuzzu li musi a quiddu monucu furlìnu.
  
“No viti” ‘nc’era dèri  “ce ammu cumbinatu? 
Tuttu nuevu, puru na rotonda cu chitarra e mandulinu. 
E ‘cchiudd’amberu to’ vapuri grandi annu ‘rrivvatu, 
e tanta furastieri ‘ssittati a tavulinu.
  
Pi Sinducu, nu galantomu ammu scapatu, 
ti fronti alli ‘nfurrati no tira andretu lu scarpinu, 
è rivutata la citati, si movi,  no rumani ‘nsirragghiatu. 
No pi nienti, ca m’è quasi cussuprinu.
  
‘Mbucamienti, futticumpagni, è roba ti lu passatu, 
osci è n’atra cosa, ce ‘mbiskamu la pircalla cullu linu? 
No ti ‘llava’ la vocca, zu nu, ti stu paisi ‘mbarsamatu, 
na pisciuddata ‘nci vulia culla ugghina e lu skuriatu”.
  
Mancu ‘rrivu, no lu vesciu quiddu scangriddatu? 
Pi mari sta tirava e dretu addu pizzùlu, abbasciu annu pindinu. 
A nà botta, pilla sicutata, ‘ntr’adda strata aggiu sciulatu, 
…e na vocca ti furnu ca critava: “svegliti ch’è tardu,  Cosiminu!”
  
           COSIMO OTTAVIANO   |