Poesia » 26/11/2005
"Cispa di Vita" di Francesco Bove
Si sta faci sera,
‘mpicciamu la brascera;
‘na cispa è scuppiata,
tanta fraciddi è divintata.
Bona nova si spera
ci non eti ‘na ‘nfurrata stasera.
Llivamu ‘stu friddu ti ‘ntra l’ossi
o anchimu t’acqua cauta to’ borsi.
Cu l’età moi mi scela,
lu sangu mi gela.
Scarfamundi li mani,
rrustimu lu pani,
facimu ‘na bruschetta,
pigghia to’ pumbitori ti la jetta
ca li ‘ccunzamu cu lu sali e l’uegghiu,
l’arienu e ‘nu picca t’agghiu
cussì nci tamu tanta sapuri.
Non eti mangiari ti signuri,
ma ti la fami ti lleva li pinzieri.
‘Sti cosi parunu ti osci ma so’ti ieri!
Uarda, ‘n’atra cispa è scuppiata,
ti ‘nu craoni s’è staccata,
ssumigghia a la vita, a ‘na candela ‘mpicciata:
quandu sinti giovini eti totta ‘lluminata,
cu la vicchiaia eti ‘na ‘nfurrata
quandu tuttu si stuta pircè cenniri è divintata!
Frangi’, sbrichiti cu scrivi ‘sti ricuerdi
ci noni nc’è rischiu cu li pierdi!
Francesco Bove
Milano, 14 gennaio 2004.
|