Poesia » 21/09/2009
Rigassificatori. Di Cosimo Ottaviano
Ti la banchina nossi senti ‘cchiù na voci,
lu rimu ca sta voja toci toci,
stu mari, ca s’è fattu uegghiu finu,
sta’ nazzica la varca, com’a nu littinu,
l’aria cita ca ‘rriva ti luntanu
a’nsuennu mi’ndi porta chianu chianu.
E non c’è tiempu cu mi faci ‘mpassulari,
ca ti fronti già lu vesciu: è Fort’a Mari.
Tanta scigghi li cumpagni annu purtati:
rizzi, cozzi, ovi lessi e cacchitieddi scilippati,
lu stanatu già sta bolli li stacchioddi
e ‘ntr’allu furnu la puddica moddi moddi.
Ce festa c’am’a fari a stu pasconi!
Ce postu ammu capatu: sobbr’a mari nu balconi!
Ci uardu, tutt‘angiru, ‘nc’è nu paratisu!
sott’all’arcu, nu ponti ‘nci sta’ ‘mpisu,
ti ‘ddo si po’ viteri ti luntanu la citati,
lu monumentu e la culonna culli scalinati.
Nu jundulu ogne tantu si va rompi allu trumbillu,
misu ammienz’a mari com’a punta ti nu spillu,
e ‘nduci ti l’alica marina tuttu lu furtori
ca sulu a stu castellu si po’ sentiri l’ardori.
E ci puru a uecchi chiusi tuttu vogghi’a vesciu,
pari ca ti sobbr’a quistu suennu mo’ va’ casciu.
“No uardari ti da ‘mberu” , mi lu ticia lu cori,
“Nu quataroni crandi culla scritta: Rigassificatori”
Cosimo Ottaviano
|