07/11/2009

La Rizzetta. Di Alfieri Carbone


'Na matina lu Signori dissi: "Aggia criari 'nu postu 'mberu a mari
ca tutti, propia tutti anna' 'nvidiari...
nci mettu vientu e soli, 'nu mari piscantinu...
l'aggia' pinzari bona, mo mi settu a tavulinu".

Pigghiau 'nu fogliu biancu
e propria 'da matina
chiamau lu portu nuestru...
"Abbasciu alla Marina"....!

Lu lapisi alli mani, stava puru la Matonna
- "Ce pienzi Signuria, la facimu 'na culonna?".
Ma l'Altissimo risposi ritendu assai e cu' gustu:
"Questa no la fazzu... é compitu di Augustu".

"Ma armenu 'na chiesodda ci l'a costruiri,
'nu giurnu li cristiani noe' ca t'hanna ddiri:
S'è vintatu propia tuttu: vientu soli e mari,
ma addoi stai la Chiesa Madri, cu putimu 'sce priari?"

"Va bene, ti cuntentu - risposi lu Signori -
di spazio ci ndi stai e lu fazzu cu lu cori"
Ma tra tremila anni, dopu tutta 'sta fatia
li machini qua lassunu, poi viti Signuria!"

"Ci propia fannu quistu, sott'alla Cattidrali
la colpa eti tua, ca l'ha fatti assai carniali.
Da quedda tua rizzetta, pi 'fa lu brindisinu,
mittici chiu' sali... e menu putrisinu!!!"

Alfieri Carbone